شعر - دريازده
دريازده ی تو در توهای خويشم
بر من بکوبيد ای موجهای غريب
ای معناهای دور
بر اين مقبره ی واژگان مرده
بکوب ای خدای، ای موج بزرگ فراموشی
از خويش به خويشم کش
دی 85
م.6.ب
م.6.ب
سولاخ نسخه ی عاميانه ی تهرانی از سوراخ است. اينجا چيزی سوراخ نيست!خود اينجا يک روزنه يا "سولاخی" ست که احيانا چار کلوم حرف بزنيم. کرم نما و فرود آی که خانه خانه ی توست
0 Comments:
Post a Comment
<< Home