طنز - حالا من اينو کجام بمالم؟

گلاب چيز خيلی مطبوعی نيست ولی در مقابل چيزهای نامطبوعتر مثل عرق پا که همنشين گلاب شده، بايد به گلاب پناه برد و گفت گلاب به روی خواننده!

روزی در اثر مسموميت، گرفتار اسهال نافرمان و بی پايانی شده بودم و کم کم داشتم به چوب پنبه فکر می کردم که شخصی با ديدن حال نزار و رنگ و روی پريده ی من، بنا به عادت ايرانی شروع کرد به همدردی توام با نسخه پيچی.

نمی دانم چرا آن هموطن غمخوار، بی آنکه از مرض من جويا شود، رفت سراغ بحث در مورد انرژی مثبت و عرفان و ائمه و افاضات.. و کمی بعد رسيد به تبرک و شفا و بالاخره کار به آستان مبارک فلانی رسيد! استاد يک مهره ی چوبی رو کرد و اصرار داشت که اين متبرک شده و پر زورست و هر جاييت که مشکل دارد، کافی ست بمالی و باور کنی تا خوب شود!

و بنده که ديالوگهای بعضی نواحی بدنم اجازه ی دل دادن به بحث شيرين استاد را نمی داد ناغافل گفتم:

آقا من اسهال شديدی دارم. حالا اينو کجام بمالم؟!

بازگشت به آرشيو مطالب طنز و هزل