روز هفتم، روز بدبختی

پس خداوند در 6 روز هرچی تر قرار بود بزنه زد، و روز هفتم استراحت کرد! نفس راحتی کشيد، مثل نفس راحت آدميزاد سر خلا يا سينک توالت فرنگی! اين استراحت هم از اون حرفاست! نشست به تماشا که چه کرده. به گمانم هرچی اتفاق مهم بود در همين روز هفتم افتاده و می افتد
اولين واژه، اولين خنده، اولين پيک مشروب، اولين تعظيم، اولين استهزاء...و
آدميزاد هم که قراره ادای خدا رو در بياره 6 روز کار می کنه و روز هفتم قراره استراحت کنه! چه استراحتی! عصر جمعه از اون وقتهاست که آدم از متولد شدن پشيمون می شه

بازگشت به آرشيو يادداشتها